13 Ekim 2009 Salı

rain

Amma inişli çıkışlı bir ruh hali geçirdim kus kus bitmedi ama her gün sona daha da yaklaştım.Anlamadıklarımdan biri ilk 1 ay bende nüksetmedi de neden sonradan beynimde merkeze oturdu bu ayrılık cevap bende sanırım net denen dümbük yüzünden sanırım.
Geçti neyseki her gündaha da tükettim aşırı bi kendine kalma isteği süreci başladı bende o ilk gün varya eve giremeyen ben evden çıkmaz oldum hayır evde kalıp ağlayıp zırlamadım.
Şu bi kaç gü nedensiz ağladım her insanoğlunun yaptığı birşey yadırgayan varsa kendini aşşağı atsın.
Her buluşmadan sonra ben ona blog yazardım o bir ibnelik çıkarırdı beni sinir ederdi bende silerdim ona göndermeden.Duman helal olsunu dinlerdim sakinleşirdim nedense neyse.Şu an ne eski günleri hatırlamak ne içimden hala güzeldi gazelelri okumak ne de kimseye anlatmak içimden gelmiyor tükettim kabul da ettim bitti...Hatta durup az önce bende jeton düştü takılmış o zamandan yeni düştü.Hep çorçocuk muhabbeti varya illlett neden takıldım bu ezik muhabbetine bu kadar bilemiyorum hayır o ilk2 gün muhteşemdi mesela ittirsem yaşayamam film gibi işte buluşucaz bu beni ekiyor bende hemen kadın güdüleri harekete geçiyor bir ibnelik var kesin diyorum eve gidiyorum yolda karşılaştık
-bende tam sana geliyodum
-nah geliyodun saat kaç oldu kaçta buluşucaktık biz
-ben söylicektimbuluşmayalım bugün diye..
-nasıl söylicektin tel kapalı msn yok
bariz yalan bes bes kokuyor..Nedeen alttan aldım azına sıç bas git..Yok öğrenicem bebenin derdi ne olayı ne en baştan beri içimi kemiren asık suratı bugün açığa kavuşacak kesin yetti.
Gördüm sonunda evi nerdeymiş merak ediyordum aynı semtte oturuyoruz bırak evini görmeyi 2 gün üst üste buluşmuşluğumuz yok.Dayımlarımın mh sinde oturuyormuş meğersem az ilersindede eniştem çalışıyor ne hoş..Senelerdir burnumun dibinde yaşayan çocuğu ilişkinin son demlerinde yolda 2 kere gördüm hayat işte.Şaşırmadı bile dangoz.Neyse olayı bir başından bir kıçından anlatttım her zaman ki gibi kendimle konuşur gibi daha doğrusu.Şimdi parka gittik oturduk buz gibi yere bakıyor paso içimden çay demleniyor sanki pofur pofur biraz sonra tepesinden kapak fırlıcakmış gibi
-evet dinliyorum?
-şimdi söylemem sonra söylicem.
dumur 1 ..
yarımsaat felan o şekilde parkta elini tutuyorum elini sıkmış elini çekiyor filan bebek gibi nazlanmalar.Bende sonsuz tölerans hey yarabim inşallah hepsini bunda tüketmişimdir çünkü kendimi ökü gibi hissediyorum-dum...
Konuşmadı gerildim bitirmek istiyorsan söyle bana msnde ötme yine gibisinden konuştum ama o cümleyi tam öyle kurmadığım için anlamadı muhtemelen..Arkadaşıma gittim msne deydi söyle artık filan diye sızlandım başladı ötmeye ..Reelde tırt msn de kurulmuş saat gibi tıkır tıkır ötmeye başladı.filan fıstık içine alper kaçmış klavyeyi arkadaşa bıraktım işi bilen bir hatun kişisi olarak zaten aklım almadı ne diyor bu salak içine alper kaçmış basenlerimle gülüyorum yemin ederim ela ne söylese ezik şekillerine giriyor...Meşhur son sözler;
- şerefszin teki yüzünden şerefsiz oldum ben. Bla bla bla ne alakaa...
Öeah bana eğlenmek için malzeme cümleler kurduğun için sağol sevgili eski sevgilim biraz gözyaşına ihtiyacım vardı onuda sayende temin ettim sonra da eski sıkılgan ve obur yaşantıma devam ediyorum şu anda.
O gün msnde konuştuktan sonra ertesi gün eve gelcem artık centerın içinden bir çıktık aha bay egoist geçiyor..Koştum heyecan yaptım durdum arkasından seslendim döndü geldi yanıma şaşırmışlık ifadesi yok öküz sanki 40 yıllık yabancıyız ne tür birşey bu ya öyle kem küm vaziyetlerinde konuşmaya çalıştık konuşçak birşey var gibi.Ama yine ben hala ben dedim ki
-konuşalım mı?
-body e gidiyorum
-ekemezmisin?
-sözüm var hocaya.yarın konuşuruz istersen
-yarın..
diye yüzüne bakıp umutsuz şekilde gülümseyen ben o kadar ekildikten sonra o buluşmanın olmayacağını adı gibi bilen bir ben..arkamı döndüm neyse görüşürüz dedi gitti bende birşeydemedim gittim arkadaşım uzaktan bizi izliyormuş yanıma geldi hemen ben muslukları açtım ak bildiğin gibi şeklinde yolda ağladım kimseden utanmadan..Giderken dönüp arkasındanda baktım bu kez ilk ve son kez.Ela buz dolabı gibydi yanında sevgilisinden ayrılan bi arkadaşı ykta sanki başka birşey vardı koluma bile girmedi kız şaşırıyorum o mu çok profesyonel yoksa benim ciddi ciddi etrafımdaki kimse de gerçeklikten arkadaşlıktan eser yok bilemedim böyle durumlarda o kadar önemli ki oysa arkadaş ilk yardım çantası gibi birşey.İnsanın hayatta en az bir tane dostu olsa sırtı hiç yere gelmez aslında çok değil 1 tane istiyorum o dönemi tek başına atlatmaya çalışmak o kadar zordu ki tamam bir sürü insanla geçti bu muhabbet ama aynı şey değil.O ilk hafta ölüm.
Bu dangoz küçümsüyordu ama edward'a benzetiyordum ben onu hatta ben bu twilight'ı izledim ondan sonra bende nüksetti bunun aşkı unutmuştum ben ne güzel dedim ben bu sıkılgan ifadeleri kafa yapısını yürüyüşü vücudu tanıyorum bir yerden nolduysa o ara flashbackler geçmeye başladı her gün filmi izliyodum her alalh'ın günü neyse nerdne nereye çorba oldu herşey hadi adıos..arkası yarın.

Hiç yorum yok: