bö

Saf laflarıyla çoğu zaman şaşırtırdı beni en son ayrılma nedenlerini saydığında arkadaşımla pc nin başında gülmekten yerlere yatıyoduk, içine alper kaçmış resmen..patates kafalı dıyodum patates püresi olmuş tatilden döndüğümde..
Gerçek sevgiyi mi soruyosun?o zaman otur hesap kitap aç gerçek naapmış senin için??
hatalarımı symıcam boğuldum onların içinde aşk insanı saflaştırıyo gayet şahsen ben olayın içine girdiğim de bana ben bile inanamıyorum kaos geçtiğinde..bkz.önceki yazılarım ama bunlara tamamen sanat diyorum ben hani sanatsal yazılarda hayal gücü olurmuş ya sanatada hakaret ettim neyse..
Hiç bişeyi hatırlamak istemiyorum tükürüp kaçmak istiyorum onun anılarına da anıl denen adına da xDsadece en son beni gülmekten yerlere yapıştıran o ayrılık sözlerinden aklımda kalan bazılarını paylaşmak istiyorum;
-olmuyo..aklımda başkası varken yapamıyorum her hareket onu hatırlatıyo herşeyi güvensizlik olarak görüyorum hazırım sanıyodum ama değilmişim.
-mükemmel birisin seni üzmek istemiyorum
-seni kaybetmek istemiyorum konuşçaklarımız hiç bitmesin
-arkadaş olarak ne istersen yaparım söz(hangi söz bre çocuk?)
-bana güvenme(!)
-seninleyken herşeyi unutorm ama sen yokken herşey üstüme geliyo içim sıkılıyo
-insan durup dururken ağlar mı?ben ağlıyorum senin içinde çok ağladım (allah razı olsun kalbim sulandı)
-sen yokken iyiydim(bu ne demek ola?dengesizlik diz boyu ğrrk)
vs vsvs daha neler neler....