Merhaba ben yersiz yurtsuz

Yağmur şu an neden ağlıyor biliyormusunuz?Herşeyi sertçe savurup durmasının birşeye kızar gibi nedenini bilmiyorsunuz ben hala boş bir beklentiye ağlıyorum onlarda benim halime...Ne oldu nasıl oldu da yine aklıma düştün?yine her sabah rüyalarımı sayar oldum seni bekler oldum.Bağlamalıyım bir yere geçiştirmeliyim yoksa bunla yaşamak o kadar zor ki unutmalıyım bir an önce.Ne zaman başarılı olduysam bunda ...Aferim bana!Azımı burnumu kırsamda suratımı tokatlasamda her seferinde dönüp dolaşım seni buluyorum ya kendimde bravo... ☺ ...
Yüzüne baktığımda nefreti hissediyorum karşıma çıktığında kaçıcak yer arıyorum ama sana bakmaya da karşı koyamıyorum bu saçma hisleri dibine kadar yaşıyorum.O değil de yanında birini görmek beklemediğim birşeydi hani biliyordum illa ki bir yerlerde birileriylesin ama görmek...Kim bu demek kendi kendime arkadaşlarınla eğlenirken yanında oturan o kız ne zamandır var ki?! ben senelerdir seni severken diye verilen emeklere geçen zamana yanmak..oldu bitti işte..Oluyormuş ki.
Neden oluyor bilmiyorum ama oluyor işte bitse bu sevgi artık ya da kalplerimizi değişsek keşke sendeki bana ait olan kısmı ben alsam bendekinide sen, beni sevmeyen kalple yaşasam olduğum gibi.Beklemesem, gözüm aramasa seni, hatırlamasam hiç bir gerçirdiğimiz anı, düşünmesem işte ya da acı vermese bunlar normal birşeymiş herhangi birşeymiş gibi olsa peşine düşmesem gizli gizli seni izlemesem anlamsızca bu yanımı atsam üzerimden hiç ait hissetmiyorum.Herkes olmasam sana aşık olunca ama aşk sanırım herkesin yaşadığı gibi.Olanlara dayanamayıp biriyle evlenen ya da şehri terk eden kızın sonu olcak benim sonum sanırım

uyumassam böyle olur dedi idim.

Yaptığım herşeyi elime yüzümebulaştırıyorum ciddi anlamda susup komutlaragöre hareket etmeliyim belkide bir süre.Kurabiye yaparım kupkuru olur,profiterol yaparım hamuru boş çıkar kremanın malzemesni hamurunada boca ederim, bir ton para harcatırım aksesuaryapacam diye çöp adamkadar bile karizmaları olmaz, e artık işe gireyimbari derim çıkarım iş görüşmesine 5 vesayitte bulurum sonra orada kalırım eve dönemem yok tamam daha saymayacağım.Bu tatil bana hiç yaramadı.
Eben şimdi yatağa girsem müzik dinlicem slov dinlesem aynı kişyi aynı anıları başa sarmaktan sıkıldım hareketli dinlesem kafam kaldırmaz hiç dinlemesem olmaz ben sessiz,karanlıkta uyuyamam.Karnım ağrıyo ellerim üşüyo saat 5 e geliyo sorun değil bu 'is a possibility' sendromuher sene budönemlerde bana geliyo yo yo ne diyorum ben yoo?*uyucam hadi kapat!czzzzttddzzzt boğuk ses;
'Biz kışın senle böyle yürürken;

Böyle hayallerimiz vardı ama olmadı.Sen naaaptın ona gitiiin eferim.


bzczctt PS: İlk resimdeki sahne aynı olmakla birlikte ikinci resimdeki çiftin arkadan aynı biz olması ve bahsettiğim hayalden koparılmış bir kare olması ile birlikte bu hayal gerçek olamamıştır yapımda ve yayında emeği geçenlere çav.

19

19
18..18..18...çok farklı olduğunainanırdım bu yaşın çok değişik hissedeceğimi farklı şeyler olacağını bilmem nedense öyle düşünürdüm başlarda hep skid row-18 and life dinlerdim hatta hatta hattta onunla ilk buluşmamızda cafede bu şarkı çalmıştı üstünden bir kış bir yaz geçti.
'lykke li possibility doh, lykke li possibility doh...'
En son blogum bile o zamandan kalma tuhaf(:halbuki üstünden çok şey geçti...
En yakın arkadaşım doğum günümü kutlamadı:), 'O' msnde bile yok telefonum çalmadı kimseyi suçlayacak değilim böyle olunca bende unutmuşum duvardan insanlar saldırınca fark ettim.Kendime bir cupcake bile hediye edemeden yatmam gerek:)Zira aslında elimde yenmeyen cupcakelerden bisürü var yakında paylaşacağım.